บัวใต้-ปริ่มน้ำ กับความหมายของชีวิต
คืออย่างนี้นะคะ ตัวเอง ก็เป็นมนุษย์ที่เคยคิดเรื่อย ๆ ทำไม ทำไม เพื่ออะไร เพื่ออะไรกับการเกิด แก่ เจ็บ ตาย เกิด แล้วก็สรุปตัวเองได้อีกฉากใหญ่หลังไปนั่งวิปัสสนากรรมฐานว่า เอาล่ะ เราควรวางจิตไปทางเดียวกับพุทธศาสนา เพราะยังไม่พบ ไม่เห็นทางไหนที่ดีกว่า หรือใช่กว่าเลย แต่ตอนนี้ ผ่านมาสามปีละ ก็ยังทำได้ไม่ดีนัก หลง ๆ ลืม ๆ จนรู้สึกว่า (ตามที่เคยแจ้งไป) "สิ่งที่ตัวเองกำลังสับสน ไขว่คว้าอยู่ ไม่รู้จะไปถึงไหนหรือเปล่า" เหมือนบัวใต้ -ปริ่มน้ำอยู่ือย่างนี้ สิ่งที่ทำได้ดี คือชอบอ่านแนวคิดของคนต่าง ๆ จนกระทั่งมา search พบบทความของหมอ และสิ่งนี้เหมือนสิ่งที่จิตของตัวเอง ได้พึ่งพักใจที่ล้าบ้าง สบายบ้าง ไม่สบายบ้าง มีอะไรช่วยแนะนำในการดำรงชีวิตมนุษย์ ช่วย Forward มาบ้างนะคะ อยากเป็นคนดี สุดท้ายมีกลอนให้ เพราะเป็นกลอนที่ศรัทธามากโดยส่วนตัว (หากหมอยังไม่เคยพบเจอบทนี้) อยากเป็นเช่นหินผา จาได้ไม่ยลยิน ไร้ทั้งสิ้นซึ่งวิญญา ใครด่าว่าไม่รู้สึก ห้วงเหวลึกและลำธาร ต้นไม้สูงตระหง่าน เป็นเพื่อนฉันก็พอใจ... ขอบคุณค่ะ ด้วยความนับถือ (สงวนนาม) ตอบครับ 1. ขอ...