บทความ

กำลังแสดงโพสต์จาก กันยายน, 2016

เมื่อปัญหามันหมักหมมมากเกิน จนไม่รู้จะเริ่มตรงไหนดี

หนูอายุ 35 ปี เป็นเบาหวานมาแล้วกว่าสิบปี รักษาด้วยยาฉีดอินสุลิน หมอบอกว่าเป็นเบาหวานประเภท 2 มีความดันเลือดสูง ไขมันในเลือดสูงด้วย ได้ยาลดความดัน ยาลดไขมัน มีอยู่ช่วงหนึ่งเกิดช็อคต้องเข้าโรงพยาบาล หมอบอกว่าเกิดกล้ามเนื้อสลายตัวเฉียบพลัน ทำให้ไตวาย จึงเป็นโรคไตเรื้อรังตั้งแต่นั้นมา ทุกวันนี้มีอาการอ่อนเพลีย ออกกำลังกายก็ไม่ได้ เพราะออกแล้วหมดแรง ปวดเมื่อยไปทั่วตัว อาหารก็ไม่รู้จะกินอะไร จะกินผักผลไม้มากหมอก็ดุว่าทำให้โปตัสเซียมสูง ไตก็ทรุดลงๆคงต้องล้างไตในไม่ช้า หมอบอกว่าเป็นระยะที่สี่ใกล้เข้าระยะที่ห้าแล้ว มีอาการปัสสาวะลำบาก มีเลือดออกมาทางปัสสาวะ ยาที่กินและฉีดตอนนี้มี Losartan 50 mg วันละเม็ด, Simvastatin 10 mg วันละเม็ด, Sodamint 300 mg หนึ่งเม็ดวันละสามครั้ง, Folic acid 5 mg หนึ่งเม็ดวันละสามครั้ง, Kalimate (calcium polystyrene sulfonate) 5 กรัม วันละสองครั้ง, Tamsulosin 0.4 mg ก่อนนอน, Bethanechol Cl (ucholine) 10 mg วันละสามครั้ง, Insulin Gensulin M30/70 ฉีด 6 u เช้า 4 u เย็น มาถึงตอนนี้หนูหมดแรง หมดหนทาง หมดพลัง หมดหวัง ได้แต่ปล่อยทุกอย่างไปเหมือนว่าวที่ขาดลอย ปัญหามันมากเกิน...

ความสุขสงบภายใน กับชีวิตนิรันดร์

     เกือบจะนอนอยู่แล้ว งานสุดท้ายก่อนนอนคือส่งเมลไปขอบคุณใครที่ผมไม่รู้จัก ชื่อดาตัม เขาเขียนบทความลงในจดหมายข่าวของศูนย์สุขภาพแห่งหนึ่งในอเมริกาซึ่งผมเป็นสมาชิกอยู่ ที่อยากขอบคุณเขาเพราะบทความนั้นผมอ่านแล้วเอามาใช้ประโยชน์ได้มาก พอส่งเมล์ไป แป๊บเดียวเขาก็ติดต่อผมมาทางแชท ตอนแรกนึกว่าจะคุยกันสองสามคำแล้วเข้านอน กลายเป็นต้องคุยกันยาว แต่บทสนทนาของคนไม่รู้จักกันสองคน มีเนื้อหาที่ท่านผู้อ่านบล็อกนี้ส่วนหนึ่งอาจจะสนใจ ผมแปลเอามาลงให้อ่านบางตอน ดาตัม: เป้าหมายปลายทางชีวิตคุณคืออะไร หมอสันต์: ความสุขสงบภายใน (inner peace) ดาตัม: แบบชีวิตนิรันดร์หรือเปล่า (eternal life?) หมอสันต์: น่าจะใช่นะ ดาตัม: แล้วเป็นอันเดียวกับนิพพานหรือเปล่า (Nirvana?) หมอสันต์: ถ้าคุณหมายถึงภาวะที่จิตสำนึก (consciousness) มีอยู่ในภาวะที่ไม่มีความคิด (thought) ผมก็เดาเอาง่ายๆว่ามันคงเป็นอันเดียวกัน ดาตัม:  คุณเคยเข้าไปอยู่ในภาวะนั้นมาหรือยัง หมอสันต์: เคยแอบดูเป็นครั้งคราว แว่บหนึ่ง แว่บหนึ่ง ดาตัม: : หมายความว่าคุณเคยตายมาแล้วหรือ หมอสันต์: เปล่า ไม่เคยตาย แต่ก็ตอนที่ใจ...

ตอนหมอสันต์อยู่ป.2 แม่ต้องมัดดินสอห้อยคอ

เรียน คุณหมอที่เคารพ ก่อนอื่นต้องขอ ขอบคุณ คุณหมอ สำหรับบทความดีๆ เรื่องราวสาระที่นำเสนอผ่าน Blog ของคุณหมอ ผมมีโอกาสเข้าไปอ่านอยู่เรื่อยๆ และพยายามนำมาปรับใช้กับตัวเองและครอบครัว ตอนนี้ผมมีลูกชายวัย 7 ขวบ (ป. 2) และลูกสาว วัย 3 ขวบ ปัญหาที่ผมจะรบกวนขอคำแนะนำนั้น เกี่ยวกับลูกชาย วัย 7 ขวบครับ ลูกคนโตนี้โดยรวมแล้วเป็นเด็กดี เชื่อฟังพ่อแม่ได้ดีในระดับหนึ่ง รักน้องสาว ชอบคุย ชอบเล่น แต่ปัญหาที่พบอยู่ที่การเรียน ซึ่งเขายังขาดความรับผิดชอบ ไม่สามารถทำงานที่ได้รับมอบหมายให้สำเร็จได้ ไม่สนใจเรียน ไม่รักษาของใช้ที่ติดตัวไป เช่น ดินสอ ยางลบ กระติกน้ำ หายเป็นประจำ ตามหาเจอบ้างไม่เจอบ้าง การบ้านทำไม่เสร็จ เสร็จแล้วลืมส่ง เป็นต้น ผมไม่ได้คาดหวังเรื่องเรียนเก่งเรียนดี เกียรตินิยมพวกนี้ แต่ยอมรับว่าตัวเองคาดหวังให้เขาเป็นคนมีความรับผิดชอบในงานที่ได้รับ งานที่ต้องทำได้  (คุณหมอเคยสอนผ่านบทความไม่ให้คาดหวัง ให้สร้างม้อตโต้ ได้แค่ไหนเอาแค่นั้น ... ผมเองอาจจะยังทำใจไม่ได้ในจุดนี้...) ซึ่งคิดว่าเป็นเรื่องสำคัญในชีวิตของเขาเมื่อโตขึ้นไป   ผมจึงอยากขอรบกวนคุณหมอ ช่วยแนะนำแนวทางแก้ปัญหาให้ผมที...

คอร์สสุขภาพปรับปรุงใหม่ GHBY

รูปภาพ
    วันนี้ของดตอบจดหมายหนึ่งวัน เพื่อแจ้งข่าวการปรับเปลี่ยนเนื้อหาสาระของคอร์สสุขภาพสองวันหนึ่งคืนซึ่งเดิมเรียกว่าคอร์ส TLM เพื่อให้สอดคล้องกับหลักฐานวิทยาศาสตร์ปัจจุบันมากยิ่งขึ้น โดยจะถือโอกาสนี้เปลี่ยนชื่อเสียใหม่ให้สื่อความหมายตรงๆยิ่งขึ้นว่า GHBY (Good Health By Yourself) แปลว่า "คอร์สสุขภาพดีด้วยตัวเอง" เนื้อหาหลักใหญ่ยังคงเดิม แต่ส่วนที่ปรับเปลี่ยนคือ 1. ปรับเปลี่ยนเนื้อหาโภชนาการจากเดิมที่ใช้แนวทาง DASH diet มาเป็นแนวทาง Whole Food Plant Based (WFPB) diet เพื่อให้สอดคล้องกับหลักฐานใหม่ๆที่บ่งชี้ถึงอันตรายของเนื้อสัตว์และผลิตภัณฑ์จากสัตว์ที่ผ่านกระบวนการปรับถนอม (processed meat), เนื้อแดง (red meat) และโปรตีนในนม (casein) ที่มีความสัมพันธ์กับการกระตุ้นเซลมะเร็งในห้องทดลอง 2. เพิ่มเนื้อหาเกี่ยวกับอาหารพืชที่หาง่าย เน้นผักพื้นบ้าน ผักสวนครัว และเครื่องเทศ โดยให้ผู้เรียนได้มีโอกาสได้สัมผัสของจริง ในสวนผักจริงๆ รวมทั้งประสบการณ์ที่จะนำไปปลูกผักในกระถางกินเองได้ 3. เพิ่มเนื้อหาเกี่ยวกับ sprout หรือการเพาะเมล็ดให้งอกเพื่อนำมาทำอาหาร ทั้งในรูปแบบการเพาะริมหน้าหน้...

กับดักความเพลิน (Pleasure Trap)

เรียนคุณหมอสันต์ ผมอายุ 66 ปี ติดตามอ่านคุณหมอจากไลน์ที่เพื่อนส่งให้ แล้วย้อนอ่านบทความเก่าๆของคุณหมอไปเยอะ ผมเชื่อว่าคนเกษียณอ่านของคุณหมอเยอะมาก ผมซื้อหนังสือที่คุณหมอพูดถึงมาอ่านด้วยหลายเล่ม ทั้งเอสเซลสตีน ดีน ออร์นิช นีล บาร์นาร์ด ผมรู้และตระหนักว่าต้องเปลี่ยนแปลงชีวิตของตัวเองตามแนวทางที่คุณหมอแนะนำให้ได้ เพราะทุกวันนี้ชีวิตเกษียณกำลังมุ่งไปสู่การเป็นภาระคนอื่น ทั้งหัวใจ เบาหวาน ความดัน ไขมัน อ้วน แต่ก็แค่รู้ว่าจะต้องไปทางไหน แต่มันทำไม่ได้ เมื่อเริ่มเปลี่ยนอาหารแล้วก็รู้สึกว่าชีวิตแย่ลง มันโหยหาของชอบที่เคยกิน ถามตัวเองว่าทำไมต้องมาลำบากด้วยในเมื่อเราจะอยู่สบายแบบเดิมๆก็ได้ กินยาก็กินสิไม่เห็นเป็นไร ตายก็ตาย ไม่เห็นจะเป็นไร ความพยายามที่จะออกกำลังกายก็ล้มเหลวในลักษณะเดียวกัน ขอคำแนะนำจากคุณหมอครับ .............................................................. ตอบครับ      มีอยู่ช่วงหนึ่งในชีวิตที่ผ่านมา ผมได้ไปเยี่ยมและแหมะตัวเองอยู่ที่รีสอร์ทสุขภาพแห่งหนึ่งชื่อ True North Health Center ที่เมืองซานตาโรซา แคลิฟอร์เนีย ได้ผูกมิตรกับเพื่อนหลายคนที่นั่น บ้างก็เ...

จะเจาะน้ำคร่ำ แต่กว่าจะได้เจาะคงคลั่ง

รูปภาพ
สวัสดีครับ คุณหมอ                   พอดีว่าแฟนผมตั้งท้อง อายุ34 กว่า  ๆ  แต่ถ้าถึงกำหนอคลอด ก็เกิน 35 ครับ   เลยไปตรวจคัดกรองที่โรงพยาบาล...  ซึ่งที่นั่นเรียกว่า oscar สิ่งที่กลัวคือ ดาวซินโดน ผลออกมาแล้วมีความเสี่ยง 1: 1009     ซึ่งก็ทำให้เบาใจไปครับ   แต่ไปติดตรงที่โครโมโซมคู่ที่ 13 และ  18   ผลออกมา 1: 138  ซึ่งถือว่าเป็นกลุ่มเสี่ยง  ตอนนี้แฟนเครียสมาก นอนไม่หลับเลย    หมอที่ไปตรวจเห็นว่ามีความเสี่ยงเลยนัดตรวจน้ำคล่ำเลยครับ  วันที่ 25 ตุลาคมที่จะถึงนี้  อยากสอบถามคุณหมอครับ ว่าผลที่ออกมามันเชื่อถือได้ขนาดไหนครับ  แล้วจะให้แฟนไปตรวจซ้ำดีมั้ยครับ คือเราเข้าใจว่ายังไม่เป็น  แต่จิตใจมันค่อนข้างแย่ไปเลย  จะรอให้ถึงวันเจาะน้ำคล่ำ แฟนผมคงคลั่งซะก่อน ในระหว่างรอเจาะน้ำคลั่ง เราทำอะไรได้บ้างครับ ***ผมแนบผลตรวจเป็นเอกสารแนบนะครับ ขอบพระคุณครับ ............................................................. ตอบครับ      ไม่ได้ตอบคำถาม...

เรียนรู้การพลิกผันโรคเรื้อรังจากคุณมนสักย์

รูปภาพ
คุณมนสักย์ ภูวนารถนรานุบาล คุณมนสักย์อายุ 56 ปี ประสบการณ์ของท่านจะเป็นบทเรียนที่ดีมากสำหรับท่านผู้อ่านทั่วไป  ผมขอขอบคุณ คุณมนสักย์ เป็นอย่างมาก ที่อนุญาตให้เผยแพร่บันทึกการคุยกันทางบล็อกนี้ได้   หมอสันต์:   คุณมนสักย์ช่วยเล่าให้ท่านผู้อ่านทางบล็อกฟังหน่อยสิครับ ว่าปัญหาสุขภาพของท่านมันต้้งต้นอย่างไร คุณมนสักย์:   คือจริงๆแล้วเริ่มต้นเลยก็คือเป็นเบาหวาน พอเป็นเบาหวานเราคุมไม่ดี ก็ทำให้ความดันโลหิตสูง ประกอบกับทานยาเยอะ ยาความดัน ยาเบาหวาน พอเป็นเบาหวานหมอก็ให้ยาลดไขมันอะไรพวกนี้อะครับ ยาตัวนี้ก็จะทำให้ไตเสื่อมเร็วขึ้น หมอสันต์:    ที่ว่านานนี้นานกี่ปีครับ คุณมนสักย์:  ก็สิบปีนะ กินยาลดไขมันเนี่ย ประกอบกับว่ามีช่วงหนึ่งเราปล่อยให้น้ำตาลสูงอยู่เป็นเวลานาน ก็มีอาการปลายประสาทอักเสบ หมอสันต์:    มันสูงประมาณไหนครับ คุณมนสักย์:  สามสี่ร้อย หมอสันต์:    อันนี้หมายความว่าได้ยาเบาหวานด้วยใช่ไหม คุณมนสักย์:  ได้แล้วนะครับ ก็ยังสามสี่ร้อยเลย หมอสันต์:   นี่พูดถึงน้ำตาลในเลือดนะ คุณมนสักย์:  ฮ...

หลักฐานวิทยาศาสตร์เรื่องอะโวคาโด กับทุเรียน

เรียน คุณหมอสันต์ ที่เคารพยิ่ง   ดิฉันเคยเขียนจดหมายมาปรึกษาคุณหมอเรื่องเกี่ยวกับโรคหลอดเลือดสมองตีบ ได้รับคำแนะนำที่ดีมากค่ะ ปัจจุบันดิฉันสบายดี เหมือนคนปกติทุกอย่าง  วันนี้ดิฉันอยากเรียนถามคุณหมอเรื่องอะโวคาโดกับการลดไขมันในเลือดค่ะ เนื่องจากสามีได้ไปอ่านเจอว่ามันเป็นผลไม้เพื่อสุขภาพ จึงซื้อมาให้ดิฉันทาน ปกติดิฉันไม่ชอบเลยเพราะมันไม่หวาน แต่พอลองทานกับโยเกิร์ตหรือน้ำผึ้ง หรือทานสดๆ กลับพบว่ามันอร่อย ตอนนี้ติดใจ ทานเกือบทุกวัน วันละ1-2 ผล กลายเป็นผลไม้โปรดไปแล้ว เพราะทางบ้านดิฉันมีอะโวคาโดโครงการหลวงให้กินตลอดเกือบทั้งปี  คำถามมีอยู่ว่า 1.อะโวคาโดมีไขมันดี ช่วยลดไขมันในเลือดได้จริงหรือไม่ 2.ดิฉันควรรับประทานอะโวคาโดวันละกี่ผลจึงจะลดไขมันในเลือดได้ และไม่เกิดผลเสียต่อโรคหลอดเลือดสมองตีบ 3.อะโวคาโด ช่วยลดน้ำหนักได้จริงหรือ กราบขอบพระคุณยิ่งค่ะ ครูเชียงราย ........................................................... ตอบครับ      ตลอดหลายปีที่เขียนบล็อกมา ผมพยายามโน้มน้าวให้ท่านผู้อ่านกินผัก ผลไม้ ถั่ว และธัญพืชที่ไม่ขัดสี ให้มากขึ้น พยายามให้ท่า...