ภาพวันนี้ / รถของช่างตัดผมมวกเหล็ก ธุรกิจดีซะจนช่างไม่ได้ออกไปไหน
เรียนอาจารย์สันต์ที่เคารพ
ผม นพ. … เป็น neurosurgeon เรียนจบที่ … เทรนที่ … ผมทำงานเป็นneurosurgeon อยู่ที่ … มาแล้ว 11 ปี ตอนนี้ผมอายุ 41 มีเรื่องขอปรึกษาอาจารย์ คือผมมองไม่เห็นประโยชน์ของการทำงานเป็น neurosurgeon อีกต่อไปแล้ว ไม่ใช่ว่าผมขี้เกียจนะครับ ผมทำงานหนักมาตลอดตั้งแต่เลือกเข้ามาเทรน neuro แต่ผมเกิดหมดความศรัทธาในงานนี้ ว่ามันไม่มีประโยชน์ ไม่คุ้มค่าที่จะทำมันต่อไป หลายครั้งผมทำผ่าตัดอย่างดี แต่มันไม่ช่วยอะไรคนไข้ หลายครั้งคนไข้ spine ที่ผมนัดเข้าคิวผ่าตัดไว้พอใกล้วันผ่าตัดอาการของเขาดีขึ้นเองโดยผมยังไม่ทันได้ผ่าเลย ในอีกด้านหนึ่ง ผมผ่าตัดไปอย่างดีหลายคนก็ไม่เห็นจะช่วยให้เขาดีขึ้นเท่าไหร่เลย เมื่อผมเริ่มไม่มีความสุขกับงานนี้ ผมพยายามคุยกับคนไข้ เพื่อหาว่าอะไรเป็นปัจจัยร่วมที่ทำให้เขาดีขึ้น การผ่าตัดของผมอาจมีส่วนช่วยให้ดีขึ้นบ้าง ในบางราย ผมหมายถึงคนไข้ spine เป็นส่วนใหญ่นะครับ แต่ในหลายๆรายๆถ้าเขาจะดี เขาดีของเขาเอง จากการสอบถาม ผมพบว่าพวกที่ดีขึ้นส่วนใหญ่เป็นเพราะเขากินอาหารที่ดี มีการนอนหลับพักผ่อนเพียงพอ เคลื่อนไหวออกกำลังกายมาก และมีความสัมพันธ์ทางสังคมที่ดี อันนี้ไม่รู้ว่าเป็นเพราะผมอ่านอาจารย์มากไปหรือเปล่าไม่รู้ แต่ผมว่าผมสรุปจากการได้คุยกับคนไข้จริงๆ ไม่ใช่ bias จากการอ่านจากอาจารย์ ตัวผมเองตั้งแต่เทรนจบมาน้ำหนักตัวเองขึ้นมา 15 กก. เครียด อดนอน หงุดหงิด ผมรู้ว่าถ้าผมไม่ทำอะไรสักอย่างผมเองก็คงจะตายก่อนเกษียณ เรื่องที่ผมจะปรึกษาอาจารย์คือ
- ผมไม่มีความสุขกับงานที่ทำ ไม่เชื่ออีกต่อไปแล้วว่างานที่ทำมีประโยชน์คุ้มความเหนื่อยยาก ผมควรแก้ไขอย่างไรดี
- ถ้าผมเลิกอาชีพนี้โดยไม่มีแผนอะไรรองรับ ทั้งเรื่องเงิน เรื่องครอบครัว อาจารย์จะว่าผมบ้าไหม
- ขอคำแนะนำของอาจารย์ว่า surgeon ที่เบื่อการผ่าตัด ควรไปทำอะไรดี จะให้เอาอย่างรุ่นพี่ neuro ที่ไม่ชอบทำผ่าตัดแล้วแต่ก็ยังสิงอยู่ในระบบราชการต่อไป ไปทำอะไรอย่างอื่นๆก๊อกๆแก๊กๆ แม้กระทั่งไปเป็นหัวหน้าเวชกรรมสังคม อย่างนั้นผมไม่เอา อาจารย์เป็น surgeon พันธุ์แท้เหมือนกัน คงเข้าใจผม
ด้วยความเคารพครับ
……………………………………………………………
ตอบครับ
1.. ถามว่าเป็นหมอผ่าตัดสมองอยู่ดีๆแล้วไม่มีความสุขกับงานที่ทำ ไม่เชื่อว่างานที่ทำมีประโยชน์คุ้มความเหนื่อย อีกต่อไปแล้ว ควรทำอย่างไรดี ตอบว่าก็ควรเลิกอาชีพนี้ไปเสียสิครับ เลิกเลย ทันที..ปึ๊ด
2.. ถามว่าถ้าเลิกอาชีพการเป็นหมอผ่าตัดสมองไปโดยไม่มีแผนชีวิตอะไรรองรับทั้งเรื่องเงินเรื่องสังคม หมอสันต์จะว่าเป็นบ้าไหม ตอบว่าผมจะไม่ว่าคุณหมอเป็นคนบ้าดอกครับ คนที่ไม่มีความสุขกับสิ่งที่ตัวเองทำแต่ก็ทนทู่ซี้ทำมันไปเพื่อจะได้เงินหรือได้เกียรติหรือได้การยอมรับทางสังคม คนแบบนั้นสิครับที่เป็นคนบ้าขนานแท้และดั้งเดิม
3.. ถามว่าหมอผ่าตัดหากเลิกเป็นหมอผ่าตัดควรจะไปทำอะไรดี ตอบว่าก็ทำในสิ่งที่ตัวคุณหมอชอบหรือมี passion กับมันสิครับ ถ้ายังหา passion ของตัวเองไม่เจอก็เลิกทำงานไปอยู่เฉยๆ ไม่ต้องทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันทั้งสิ้นสักหลายๆปีก่อน ใครจะว่าเกิดมาเป็นคนทำไมไม่ใช้ชีวิตให้มีคุณค่าให้มีความหมายก็ ขอโทษ..ช่างแม่ม อย่างน้อยขอให้คุณหมอใช้เวลาช่วงนี้นอนหลับให้พอ เปลี่ยนอาหารการกินให้เป็นอาหารแบบ plant-based ออกกำลังกายทุกวัน จัดการความเครียด ออกไปใช้ชีวิตกลางแจ้ง อยู่กับธรรมชาติ ให้น้ำหนักมันไหลลงไปเองสักหน่อยก่อน เรื่องอนาคตให้ยึดหลักเฉยไว้..เดี๋ยวดีเอง ใครถามว่าแล้วจะทำยังไงกับชีวิต ให้ตอบเขาเป็นเพลงว่า
“..ต่อไปจะเป็นฉันใด ม่าย…รู้”
การไม่มีแผน ไม่มีกงการอะไรในชีวิต ปล่อยชีวิตไปให้มันลอยเท้งเต้ง ตุ๊บป่อง ตุ๊บป่อง เหมือนขี้แห้งลอยน้ำ นี่แหละเป็นจุดตั้งต้นที่ดีของอิสรภาพและความริเริ่มสร้างสรรค์ในชีวิต น่าเสียดายที่คนจำนวนมาก (รวมทั้งตัวหมอสันต์ในวัยหนุ่มเองด้วย) หมดโอกาสได้สัมผัสตรงนี้ เพราะความขี้ขลาด และความนอบน้อมต่อสารพัดกงการที่บงการชีวิตขณะนั้นอยู่ แต่นี่คุณหมอได้รับโอกาสทองอันนี้แล้ว แล้วจะรออะไรอยู่ละพี่ท่าน หิ..หิ
3.. ข้อนี้คุณหมอไม่ได้ถามแต่ผมแถมให้ คือถ้าคุณหมอมีอะไรให้เขียนมาหาผมได้ทุกเมื่อ และถ้าคุณหมอเจียดเวลาได้ ให้หาเวลามาเข้าแค้มป์ Spiritual Retreat แบบไม่ต้องเสียเงิน บอกคนดูแลจัดการแค้มป์ที่เวลเนสวีแคร์ว่าหมอสันต์นัดหมายแบบลัดคิวให้มาเข้าแค้มป์แบบกินฟรีอยู่ฟรีตั้งแต่ต้นจนจบ
นพ.สันต์ ใจยอดศิลป์