DrSant

บทความ

ชีวิตเมื่อตายไปแล้ว

หมอสันต์พูดกับผู้ป่วย เวลามันเหลือจำกัดมาก สิ่งที่ผมจะพูด คุณอย่าเสียเวลาตั้งข้อสงสัยเลยว่าผมเอาอะไรจากไหนมาพูด อุปมาเหมือนคุณกำลังจะขึ้นเครื่องบินไปเที่ยวนอร์เวย์ซึ่งคุณไม่เคยไป คนอื่นเขาบอกว่าไปถึงเมืองนั้นแล้วให้ขึ้นเรือต่อไปเที่ยวเมืองนี้ คุณไม่ต้องเสียเวลาสอบสวนดอก แค่เก็บข้อมูลไว้ พอไปถึงเมืองนั้นแล้วก็ดูว่ามีเรือไปเมืองนี้จริงไหม ถ้ามีจริงก็ขึ้นเรือไป ถ้าไม่มีก็เท่ากับว่าข้อมูลที่เราได้มานั้นผิด เท่านั้นเอง อย่างดีเราได้ประโยชน์ อย่างเลวเราเสมอตัว เรื่องที่ผมจะพูดกับคุณนี้ไม่ใช่วิชาแพทย์ ดังนั้นอย่าเชื่อหรือไม่เชื่อเพราะผมเป็นแพทย์ ผมพูดกับคุณในฐานะเพื่อนสนิทของคุณคนหนึ่ง ในการตาย "เรา" ซึ่งเป็นความรู้ตัวนี้ไม่ได้เคลื่อนย้ายไปไหน แต่ร่างกายของเราซึ่งเป็นประสบการณ์ในความรู้ตัวของเราได้มาถึงจุดเปลี่ยนที่เราไม่อาจหวนกลับมาใช้งานมันได้อีกแล้ว บนเส้นทางของการเดินหน้าไปสู่ความตายนี้ มันมีอยู่สามช่วง สามจังหวะ ที่มันเป็นโอกาสที่คุณจะเลือกการเดินทางที่เป็นประโยชน์กับตัวคุณอย่างเอนกอนันต์ได้ จังหวะที่หนึ่ง คือเมื่อลมหายใจสิ้นสุดลงไปแล้ว คุณจะไปโผล่ที่อ

สิ่งที่ขาดหายไปจากชีวิตคนเราคือความเบิกบาน (Joy)

- พฤศจิกายน 07, 2567

หมอสันต์พูดกับสมาชิกที่มาเข้าแค้มป์ Spiritual Retreat สิ่งที่ขาดหายไปจากชีวิตคนเราคือความเบิกบาน (Joy) หรือพูดอีกอย่างได้ว่าชีวิตนี้ถ้ามีสิ่งเดียวแล้วสิ่งอื่นไม่ต้องมีก็ได้ สิ่งนั้นก็คือความเบิกบาน (Joy) เพราะชีวิตเราทุกวันนี้เรามุ่งหน้าดั้นด้นค้นหาความสุข ซึ่งมันก็ตัวเดียวกับความเบิกบาน การได้ยิ้ม ได้หัวเราะ ได้พบความมหัศจรรย์ (wonder) กับชีวิตนั่นแหละ เราจะเบิกบานได้มันมีองค์ประกอบสามสี่อย่าง หนึ่ง ก็คือเราต้องยอมรับ (acceptance) ทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวของเราให้ได้อย่างไม่มีเงื่อนไขก่อน หากเราไม่ยอมรับ เราก็จะเกร็ง จะสู้ หรือจะหนี นั่นก็คือภาวะเครียด ไม่ใช่เบิกบาน สอง ก็คือใจเราต้องสงบเย็น (peace) ให้ได้ก่อน ใจเราไม่สงบเพราะมันมีความคิด ดังนั้นเราต้องฝึกวางความคิดก่อน สาม ก็คือเราต้องผ่อนคลาย (relax) กล้ามเนื้อของเราก่อน เอาง่ายๆ ดูที่ใบหน้าของเราก็ได้ กล้ามเนื้ออื่นๆบนใบหน้า 42 มัดต้องผ่อนคลายก่อน กล้ามเนื้อ zygomaticus จึงจะหดตัวให้เรายิ้มที่มุมปากได้ สี่ ก็คือความเบิกบานมันมีธรรมชาติเป็นความปลาบปลื้มตามหลังการได้แสดงความรักความเมตตา (love) มันตา

เป็นต่อมลูกหมากโต ถามเรื่องยารักษาสองตัว Finasteride และ Doxazosin

- พฤศจิกายน 06, 2567

เรียนคุณหมอสันต์ที่เคารพ ผมอายุ 7 4 ปี นน. 69 กก. สูง 1 72 ซม. ไม่ เป็น โรค เบาหวาน มีแต่โรคความดันสูง และ ต่อมลูกหมาก โต เท่านั้น เป็นมาประมาณ 10 ปี ผมเคยรักษาต่อมลูกหมากอักเสบ ฉี่ปนเลือดตอนอายุ 72 ปี แต่รักษาหายแล้ว ผมไม่ได้ทานเนื้อสัตว์ มาหลายปีแล้ว ทานแต่พวกเต้าหู้ ถั่ว และ plant-based ทานวันละ 2 มื้อ แต่ยกเว้น เพิ่งทานไข่ลวก 2 ฟองมื้อเช้าในช่วง 2 ปีที่ผ่านมา เนื่องจากพบว่ามีกล้ามเนื้อลี บลงเล็กน้อย เพราะออกกำลังน้อย และ นั่งนาน คุณหมอที่รักษาให้ผมทานยาลด ความ ดันสูง Amopine 1 เม็ด ทุกเช้า ซึ่งผมทานสมํ่าเสมอ ไม่เคยขาด ส่วน ต่อมลูกหมาก โตนั้น หมอให้ ทานยา DOZOZIN-2 Doxazosin 2 mg.ขยายเส้นเลือด 1 เม็ด ตอนเช้า และ STERCIA-5 Finasteride 5 mg. ลดขนาดต่อมลูกหมาก 1 เม็ด ซึ่งผมจะทานก่อนนอน 3 ชั่วโมง แต่ผมก็ไม่ได้ทำตามที่คุณหมอสั่ งตลอด คือจะทานบ้าง หยุดบ้าง ทั้งนี้เพราะ ผมสังเกตุว่า เมื่อผมทานยา Finasteride หรือ ยา Doxazosin อย่างใดอย่างหนึ่งในช่วงเย็น ทุ กครั้ง ผมจะต้องลุกขึ้นมาปัสสวะตอนดึก คืนละ 4-5 ครั้ง ทั้งๆที่ดื่มนํ้าเพียงเล็กน้ อยก่อนนอน 1-2 ชั่วโมง โดย

อายุ 21 เป็นมะเร็ง Liposarcoma แล้วไปต่อไม่ถูก

- พฤศจิกายน 01, 2567

อาจารย์คะ หนูเพิ่งอายุ 21 ปี แต่เป็นมะเร็ง liposarcoma ที่ใกล้ขาหนีบ ตอนนี้ทำผ่าตัดไปเรียบร้อยแล้ว แผลบะเร่อเลย หมอบอกว่าไม่ต้องคีโม ไม่ต้องฉายแสง หนูควรไปต่อไงดีคะ หนูเพิ่ง 21 เอง ....................................... ฝนหมด กุหลาบติดดอก ได้เวลาถอนหญ้าอีกแล้ว ตอบครับ 1. liposarcoma แปลว่ามะเร็งของเซลล์ไขมัน คนละอันกับ lipoma ซึ่งแปลว่าก้อนเนื้องอกไขมันชนิดไม่ใช่มะเร็ง ทั่้งสองอย่างนี้เป็นคนละอันกัน ไม่ได้เป็นญาติกันด้วย หมายความว่ามะเร็ง liposarcoma ก็เกิดของมันเอง ไม่ได้เกิดต่อยอดบน lipoma 2. วิธีรักษามะเร็ง liposarcoma ที่เป็นมาตรฐานมีวิธีเดียวคือผ่าตัดออกแบบโหดๆกว้างๆเข้าไว้ ที่หมอของคุณเขาผ่าตัดแผลบะเริ่มนั่นแสดงว่าเขาทำตามหลักวิชาเป๊ะแล้ว 3. จบเรื่องกับแพทย์แล้ว การจะไปต่อของเราเอง ให้มองเรื่องอาหารก่อน ในแง่ของอาหารกับการเป็นมะเร็ง วงการแพทย์ยังไม่รู้ว่าอาหารแบบไหนทำให้เป็นมะเร็งมากขึ้น อาหารแบบไหนทำให้มะเร็งหาย คือยังไม่รู้ว่าอาหารใดมีความสัมพันธ์เชิงเป็นสาเหตุ ( causal relation) กับการเป็นมะเร็ง รู้แต่ว่ามีอาหารหลายอย่างที่หากกินมากจะพบร่วมกับการเป็นมะเร็งมากขึ้น เรียกว่

ถามว่าทำงานเข้ากะดึก มีผลต่อสุขภาพอย่างไรบ้าง

- ตุลาคม 30, 2567

อยากถามหมอสันต์หน่อยครับ ว่าถ้ าต้องไปทำงานเข้ากะดึกมี ผลเสียต่อสุขภาพอย่างไร แล้วถ้ าเลือกได้ เราไม่ควรเลื อกทำงานกะดึกใช่หรือไม่ครับ ....................................................... (หมอสันต์หันมาทำนาอีกแล้ว อดไม่ได้เพราะมันเป็นของชอบ) ตอบครับ 1. ถามว่าการทำงานแบบเข้ากะดึกมีผลเสียต่อสุขภาพอย่างไรบ้าง ตอบว่าเท่าที่ข้อมูลทางการแพทย์มีอยู่ การทำงานกะดึกมีผลเสียดังต่อไปนี้ (1) ทำให้เกิดความผิดปกติขึ้นกับการนอนหลับ ในระยะยาวจะทำให้เป็นโรคนอนไม่หลับได้ง่ายๆ ทำให้ความสม่ำเสมอของการนอนหลับเสียไป หรือเบาะๆก็ทำให้เปลี้ยล้าไม่มีแรง ได้นอนแล้วตื่นมาแล้วก็ยังมักหงุดหงิดขี้โมโห (2) ทำให้เกิดความผิดปกติขึ้นกับระบบการย่อยอาหาร จุกเสียด แน่นท้อง ท้องผูก ท้องเสีย เป็นต้น (3) ทำให้เกิดปัญหาสุขภาพจิต เป็นโรควิตกกังวลง่าย เป็นโรคซึมเศร้า หรือมักมีอารมณ์แปรปรวน (4) คนทำงานเป็นกะมีอุบัติการณ์เป็นโรคหลอดเลือดหัวใจมากกว่าคนทำงานปกติ (5) คนทำงานเป็นกะเป็นมะเร็งมากกว่าคนทำงานแบบปกติ โดยเฉพาะอย่างยิ่งมะเร็งเต้านม องค์กรวิจัยมะเร็งนานาชาติ (IARC) ขององค์การอนามัยโลก (WHO) ถ

หัวใจเต้นปกติ แต่หยุดไปบางจังหวะ (Sick Sinus Syndrome)

- ตุลาคม 29, 2567

เรียนคุณหมอสันต์ที่นับถือยิ่ง ดิฉันชื่อ ... คะ อยู่ที่ ... ได้ติดตามท่านใน YouTube มาปีกว่าแล้วคะ และเชื่ออย่างยิ่งว่าแนวทางการรั กษาของท่านเป็นแนวทางที่ดีที่สุ ดสำหรับดิฉันคะ เมื่อเดือนกค 2566 ดิฉันได้จี้หัวใจไปคะ ด้วยอาการหัวใจเต้นผิดจังหวะและ ชีพจรต่ำ (40) ในเวลาเดียวกัน จนวูปไปคะ ตอนนี้ดิฉันเริ่มมีชีพจรต่ำอีก ปวดศีรษะ ใจเต้นเร็วแบบสั่นๆทั้งคืนมาเดื อนนึงแล้วคะ แต่คุณหมอประจำที่ไปพบ ยังคงบอกว่ารอได้คะ ดิฉันทราบรู้ตัวดีว่าอาการทั้งห มดนี้ 80% เกิดจากความเครียดที่ดิฉันจัดกา รไม่ได้เลยคะ เป็นเรื่องชีวิตคู่คะ เรารู้จักกัน 40 ปี มันยากที่จะเลิกกันแล้วไม่คิดอะไรคะ ตอนนี้ดิฉันนอนไม่ได้ และชีพจรเต้น 46 มีเส้นรากยาวหลายครั้ง เหมือนจะไม่ไหวแล้วคะ ดิฉันฟังคุณหมอพูดทางYouTube แล้วคิดว่าท่านจะเป็นคนเดียวที่ ช่วยชีวิตดิฉันได้คะ ดิฉันเชื่อในพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ แต่ไม่สามารถนำพระธรรมที่ดิฉันเ ข้าใจมาใช้ช่วยชีวิตตนเองได้คะ ดิฉันไม่มีเงินเยอะมากพอที่จะไป รักษาแบบแพงๆ ดิฉันยังใช้สิทธิราชการอยู่คะ ดิฉันไม่กลัวถ้าจะตาย แต่ไม่อยากเป็นภาระให้ลูกคะ ขอขอบพระคุณที่ท่านกรุณาอ่านอีเ มล์ดิฉัน และจะรอคอยคำตอบ

ค้นหาบล็อกนี้